ජීන් අර්සනායගම්
ජල ස්ථාන කියන්නා
මගේ ළමා කාලය උඩින් ගමන් කරයි.
වත්ත ඉර රශ්මියෙන් නෑවී ගොස්ය
තාරකා ඉබ්බා
මල්පාත්තියේ සැඟවී සිටියි.
මල් සහ කුරුල්ලන්ගේ
දුම්පැහැ වූ සිරිංගා ගස
හිරු එළියෙන් ආලෝක වී
ඝණ වූ තෘණ අතර ඇදී යයි.
මම එහි පිණි පොදෙන් තෙත් වූ
පොලොව මත තාවකාලික අඩි තබා ඇවිද යමි
පැරැණි උළුවලින් වැටෙන සෙවනැල්ල
මගේ ඇස් උඩින් වැටී
මා සෙවණේ තබයි.
ජනේල මා දෙස එබිකම් කරයි.
මම ඇඟිලි සේ සිහින් පොලු අල්ලාගෙන.
නමුත් මාගේ ලොකුවන සෙවනැල්ලෙන්
මට මිදිය නොහැක
කොහේ දැම්මත්
හුස්ම ගනිමින්
නාඳුනන්නෙකු වත්ත උඩින්
පොළොව සහ තණ කොළ අවුස්සමින්
අතේ ඇති දණ්ඩ දඟලමින් නටයි.
පිළිවෙත් ක්‍රමයට උත්තරය එනකම්
ඉර අවුවෙන් නෑවුණ ඇගේ සුදු අත
පැහැදිලි ජල හඬ
කළු ගල් අඩියේ සිට කතා කරයි.
අපේ ඇස් ඉගිල්ලෙන තරම් පුදුම වී.
ජල ස්ථාන කියවන්නා
මගේ තරුණ ශරීරය හරහා
ඉර අව්ව පිරි
ඉබ්බෙක් ඉන්නා වත්තක
උල්පතක් සොයා යයි
මම තවමත් එය සොයාගෙන නැත
ජීන් අර්සනායගම්
අරසනායගම් ශ්‍රි ලංකාවේ මහනුවර බර්ගර් ජාතික පවුලක ජීන් සොලමන්ස් ලෙස උපත ලද ජීන් අර්සනායගම් සමකාලීන ශ්‍රී ලාංකික ඉංග්‍රිසි සාහිත්‍යයේ පෝෂණයට විශිෂ්ට දායකත්වයක් දැක් වූ ජාත්‍යන්තර පිලිගැනීමට ලක් වූ කිවිදියෙකි. මහනුවර දී සිය පාසල් අධ්‍යාපනය නිමාකළ ජීන් පේරාදෙණිය විශ්වවිද්‍යාලයෙන් සිය උසස් අධ්‍යාපනය ලැබූවාය. අනතුරුව අධ්‍යාපන වෘත්තිකයෙකු ලෙස කටයුතු කළ ඇය සිය නිර්මාණකරණයට පිවිසෙනුයේ 1970 දී පමණය. ඉංග්‍රිසි භාෂාවෙන් ලියන ලද ඇගේ නිර්මාණ විශාල සංඛ්‍යාවක් ප්‍රංශ, ජර්මන්, ඇතුළු භාෂාවන් ගණනාවකින් පළ වී තිබේ. 1983 දී කළු ජූලියෙන් පසු ඇය සිය පවුලේ සාමාජිකයන් සමග අවතැන් වීමට සිදු වූ අතර ඇගේ කෙටිකතා සහ කවි බොහොමයකට ලංකාවේ යුද්ධය සහ ජාතික ගැටුම පසුබිම් වී තිබේ (මෙම කවිය 2010 නොවැම්බර් මස 25 වැනි දින බූන්දි වෙබ් අඩවියේ පළ විය. මෙම පරිවර්තනය සිදු කර ඇත්තේ කවුරුන්දැයි නොදනිමු. ඒ පිළිබඳව දැනුවත් කරන ලෙස ඉල්ලා සිටිමු)
